Rodzina

A tak wyglądał Sasek jak się dowiedział o zaręczynach Kakasia i Sakury
Wkurzona Hinata
I jeszcze raz :P

- Naruto?- spojrzał na chłopców wchodzących do pokoju- oczywiście, proszę wejdźcie

- Naruto, Sasuke- dziewczyna podskoczyła widząc swych przyjaciół- siadajcie, pójdę zrobić herbatę

- Pomogę Ci- zaoferował Uchiha idąc za nią do kuchni. Chciał jakoś zacząć rozmowę, tylko nie wiedział jak. Stęsknił się za nią.  Za późno zdał sobie sprawę co tak naprawdę do niej czuje. Stała się taka piękna i taka silna- a więc  ty i Kakashi?- spytał w końcu podając jej małą cukierniczkę- szczerze powiedziawszy to się spodziewałem, że złączysz się z tym idiotą- mruknął wskazując brodą na chłopaka obserwującego mieszkanie swego senseia. Usłyszał za sobą cichutki chichot.

- Oj, Sasuke. Po twoim odejściu rozpaczałam, a Naruto, tak Naruto naprawdę mi pomógł, ale nie, ja i on? – znów się zaśmiała zalewając woreczki z herbatą – nie, nigdy w życiu!

- A ty i Kakashi, to coś poważnego?- spytał udając zobojętnienie

- Taa… Chyba tak- mruknęła. Wzięła taczkę  z kubkami i ruszyła do pokoju- Zaręczyliśmy się- odpowiedziała pokazując pierścionek uśmiechając się słodko, zostawiając zdziwionego chłopaka na środku kuchni.

- Proszę chłopacy, pijcie i gadamy- zaśmiała się serdecznie- hej, Sasuke, chodź tu do nas- zawołała i usiadła koło Hatake, spoglądając złośliwie na zdziwioną twarz Uchiha- haha, jaką ma minę. A niech pocierpi, haha, należy mu się !-  powiedziała w myślach.

- Kakashi- sensei, proszę wybacz mi, że tak wybuchłem, ja to po prostu… To był po prosty szok- mruknął cicho nie patrząc na dwójkę przyjaciół

- Nie przejmuj się to raczej ja powinienem cie przepraszać, że nie dowiedziałeś się tego ode mnie- odpowiedział Kakashi kładąc dłoń na blond czuprynie chłopaka- kochanie- tu zwrócił się do Sakury,  na co Sasuke drgnął słysząc owe słowa-  w szufladzie obok łóżka jest małe pudełeczko, mogłabyś je przynieść?

- Oczywiście- mruknęła całując go w usta, dyskretnie patrząc na ciemnowłosego

- A więc się zaręczyłeś Kakashi?- spytał w końcu, gdy dziewczyna weszła na górę

- O? A tak, Sakura ci powiedziała? No jakoś tak wyszło- odpowiedział zmieszany

- Zaręczyłeś się?!- krzyknął Naruto- czemu ja o się dowiaduję po nim- tu wskazał na Sasuke

- Bo jesteś idiotą- mruknął Uchiha, na co wszyscy w tym Sakura, która weszła właśnie do pokoju

- Wybacz, Naruto, ale jakoś tak nie było czasu- odpowiedziała uśmiechając się słodko- no ale…- zwróciła się do Kakashiego wręczając mu pudełko- co tam jest?

- Coś co może zainteresować Naruto- mruknął otwierając powoli pudełko- pozwól, że opowiem ci parę rzeczy o twych rodzicach. Jak wiesz, twój ojciec był moim senseiem, a twoja matka, była uroczą piękną kobietą, która dbała o niego jak i o mnie…

- O ciebie?

- Tak , mój ojciec szybko zmarł , więc twój tata  był takim wzorem  do naśladowania, a po śmierci Obito Kushina zajęła się mną i Rin

- Kushina?- mruknął Naruto

- Tak, Kushina Uzumaki, też była Jinchuuriki, ale o tym to myślę, że ona ci opowie. Ale wszystko po kolei- dodał widząc poruszoną twarz młodego Uzumakiego- Twoi rodzice poznali się jeszcze w szkole, nie lubili sie za bardzo, ale po tym jak Yondaime, uratował twoją mamę zakochali się w sobie. Tak, ale twój ojciec. Był wyśmienitym człowiekiem jak i shinobi, był znany jako złoty błysk Konohy. Nikt go nie doścignął. Nauczył mnie wiele, bardzo wiele m. in. pracy zespołowej. Jakbyś wiedział jacy oni byli szczęśliwi jak się dowiedzieli, że Kushina jest w ciąży. Byłeś ich nadzieją. Nigdy nie widziałem senseia takiego jak wtedy. Chodził z głową w chmurach, a Kushina, no cóż nie miała za łatwo. Ze względu na to, że miała w sobie Lisa, jej poród i w ogóle to, że jest w ciąży musiało zostać w tajemnicy. Jeszcze ten fakt pogarszała sprawa, e no, Namikaze- sensei był już Hokage więc musiało to dodatkowo zostać w tajemnicy. Doszło do dnia kiedy miałeś wyjść na świat. Jacy oni byli podekscytowani. Oczywiście Kushina, nie mogła cie urodzić w wiosce. Było dla ciebie znalezione specjalne miejsce chronione przez ANBU. Niestety to miejsce zostalo zaatakowane, jak i cała wioska. Twoi rodzice oddali swe życie, aby ją chronić i żebyś ty żył…- skończył. Zapadła cisza. W oczach blondyna pojawiła się pojedyncza łza, którą szybko starł- łzy to nic złego- mruknął wyjmując rzeczy z pudełka

- Co to?- spytał młody Chunin spoglądając na zdjęcia w ręku senseia

- Zdjęcia, które powinienem ci pokazać dawno temu…- mruknął wręczając mu pierwsze- to są twoi rodzice dzień po ślubie, wyglądali ślicznie

- To jest moja mama?- spytał przykładając do palec do zdjęcia kobiety

- Masz piękną mamę- mruknęła dziewczyna przyglądając się zdjęciu

- Wiem, spodziewałem się tego. Mój tata, to ma jednak gust- zaśmiał się do przyjaciół- ma piękne włosy

- Taa, śliczne, ale nie każdy tak myślał. Kiedy przybyła do wioski, naśmiewali się z jej czerwonych włosów, nazywali ją pomidorem. Ale pokochała je, gdy twój ojciec je pokochał.

- Jak, można nienawidzić takich włosów- pisnęła Sakura- ile bym dała aby mieć takie włosy

- Kochanie, masz piękne włosy- Kakashi wziął jej Kosmy i przeciągnął przez palce

- Zgadzam się z Kakashim- mruknął Sasuke

- Taa, a reszta z tych zdjęć- spytał Naruto pokazując na kolana senseia- tak tu jest więcej zdjęć twoich rodziców a także wraz z tobą- wręczył mu kilka zdjęć

- Jaki słodki- pisnęła Sakura,, widząc małego chłopca na rękach rodziców- a to?- spytała widząc zdjęcie ranną Kushinę i Namikaze z malutkim Naruto na rękach

- To jest kiedy lis zaatakował wioskę…- siedzieli tam jeszcze kilka minut oglądając zdjęcia, po czym po chwili Kakashi wyjął mały pakunek- chciał abym ci to dał jak będziesz na to gotowy- chłopak wziął małą paczkę i powoli rozpakował. Znajdował się tam kunai z pieczęcią

- Kunai?- zdziwił się Sasuke

- Minato Namikaze używał go do swej techniki teleportacji, miał nadzieję, że i ty będziesz w stanie ją opanować- wręczył mu przedmiot i spojrzał na młodego Uzumakiego. Nagle do domu wpadła Hinata i stanęła przed drzwiami

- Hi..nata?- Sakura spojrzała z przerażeniem na przyjaciółkę. Nigdy w życiu takiej jej nie widziała. Jednym słowem była wkurzona

- Sakura, Kakashi- san, Sasuke- tu uśmiechnęła się lekko, po czym spojrzała na Naruto z mordem w oczach- Uzumaki Naruto!- podeszła do przerażonego chłopaka i walnęła go w głowę pięścią, tak aby na pewno to poczuł

- Hinata… kochanie, co się stało?

- Co się stało?- spytała wkurzona. Na jej czole pulsowała pojedyncza żyłka- idę sobie do Tsunade- sama aby zaprosić ją na NASZE wesele  a ona  mi opowiada co zrobiłeś. Co ty sobie UZUMAKI NARUTO wyobrażasz?!

- Czy to jest ta sama, nieśmiała Hinata, którą znałem- mruknął najciszej jak mógł do Sakury

- No wiesz, sama się nad tym zastanawiam- mruknęła chichocząc cicho

- Nie obchodzi mnie powód. Jak mogłeś się tak zachować. Na dodatek, miałeś nie przyjmować żadnym misji. Pamiętasz, że w środę jest NASZ ślub a wszystko jest na mojej głowie,, a ty sobie na misje łazisz?

- Em… Hinata, Naruto poszedł- ale Sasuke przerwał gdy poczuł na sobie zabójczy wzrok Hinaty

- Radzę ci, nic nie mów!- mruknęła- Idziemy, szykować się na NASZ ślub!- pociągnęła go za sobą, żegnając się ze wszystkimi wyszła zostawiając rozbawioną trójkę w pokoju

- No nie, nie mogę Naruto i Hinata. A więc ten idiota w końcu się ocknął- powiedział Sasek- dobra, ja spadam, muszę jeszcze załatwić sobie mieszka…- ale nagle przerwał, gdy nagle usłyszał trzaskane szkło

- Kakashi!- krzyknęła Sakura i podbiegła do swego mężczyzny który nieprzytomny leżał na podłodze… 

_______________________________________****________________________________________

Proszę mam nadzieję  ze sie spodobało :)