Życzę wam szczęścia

- Kai!- usłyszeli dziewczęcy pisk i ujrzeli jak Mai przytula się do chłopaka- tak się martwiłam, nie rób  nam tego nigdy więcej rozumiesz?- cały czas płakała, ale tym razem ze szczęścia

- No chłopie, przestraszyłeś nas- zaśmiał się Hitomi, przyjacielsko uderzając go w ramię, ale nagle spoważniał- jak się czujesz?

- Dobrze- spojrzał na Kakashiego, uśmiechnął się i rzekł- To co Kakashi-sensei idziemy na te obiecane ramen?

- Ty bestio!- zaśmiał się Hatake kiwając potwierdzająco głową. Kai teraz odsunął od siebie przyjaciółkę i spojrzał jej głęboko w oczy

- Wybacz Mai, że cie zmartwiłem. Obiecuję, że to się już nie zdarzy- uśmiechnął się do niej jak dawniej i poszli na ramen. Po niecałej godzinie nagle Kakashi krzyknął przerażony

- Co się stało kochanie?- spytała nie mniej przestraszona

- Tsunade- sama nas zabije, mieliśmy dać jej znać, jak znajdziemy Kaia

- Ups, to może pójdziemy- spytał Kai zjadając ostatnią miskę. I wyszli oczywiście śmiejąc się z Kakashiego, który mamrocąc patrzył co chwila na swój już pusty portfel

- Wejść!- gdy ujrzała Hatake podeszła do niego i odezwała surowym głosem- czy ty rozumiesz co to znaczy NATYCHMIAST MNIE POWIADOMIĆ!

- Em! No wybacz Tsunade- sama, no tak jakoś wyszło

- Dobra, Kakashi skończ już , nie chcę słuchać twych wyjaśnień!- spojrzała  na Kaia- w porządku?

- Hai! – odpowiedział uśmiechając się smutno

- Dobrze, Kakashi idź do Shizune i złóż raport, a później wróć. Wy jesteście wolni- spojrzała na geninów- ale ty Sakura, proszę zostań- Kidy wszyscy wyszli, Hokage usiadła i spojrzała na swą uczennicę-  A więc ty i Hatake…

- Am, a więc o to chodzi…- odpowiedziała smutno

- Jesteś szczęśliwa z nim?

- Oczywiście, kocham go nad życie…

- A więc dobrze…

- Nie… nie masz nic przeciwko?

- Czemu miałabym mieć? Jeśli jesteś szczęśliwa, to co mam być przeciwko?

- Na… Naprawdę? Tak się cieszę, Tsunade- sama, tak się bałam, że nas nie zaakceptujesz. Jesteś przecież dla mnie jak matka…- odetchnęła z ulgą

- Czcigodna Hokage! Już złożyłem raport możemy iść ? – to był Kakashi. Widząc zadowoloną Sakurę zdziwił się trochę

- Sakura, mogę cie prosić o pomoc w szpitalu ?

-Hai !- i odeszła całując Kakasia w policzek

- Hatake zostań!- spojrzała na niego srogo- mam nadzieję, że to z Sakurą to nie zabawa na pare nocy…

- Oczywiście, że nie kocham ją!- zaprzeczył zły, że Tsunade mu nie ufa- oddałbym za nią życie!

- Mam nadzieję. Ale pamiętaj, zranisz ją a ci tego nie wybaczę!

- Hai!

- Możesz iść- Kakashi wyszedł i doszedł do domu. Zmęczony dzisiejszym dniem położył się na kanapie i zasnął.